حسن ایمانی گفت: برای رشد مطالعه، جشنواره های تخصصی داستان نویسی و داستان خوانی داشته باشیم.
به گزارش نگارخبر، حسن ایمانی داستان نویس و منتقد ادبی با نزدیک شدن به ۲۵ بهمن روز جهانی اهداء کتاب به خبرنگار ما گفت: قبل از بحث روز جهانی اهداء کتاب، عرض کنم که داستان در لایه لایه زندگی مردم وجود دارد. مردم با جهان داستان ارتباط می گیرند، فرقی نمی کند از کدام دسته و طبقه و متعلق به کدام جوامع بشری و ملیت باشند. مهم اصل داستان است که اکثر مردم دوستش دارند و استقبال می کنند. جهان داستان از آنجایی که سرشار از آموزه هاست، می طلبد که دست اندرکاران فرهنگی در توسعه و رشد این بخش از فرهنگ و ادب کشور، جدی تر عمل کنند. در واقع جهان داستان، می تواند دریچه ورود عامه مردم به جهان مطالعه شود و تاثیر بالایی در افزایش سرانه مطالعه بگذارد چراکه جاذبه داستان از بُعد تعقیب ماجرا و تعلیق های موجود و حس هم ذات پنداری، بسیار بالاست.
ایمانی با اشاره به کمرنگ بودن مطالعه داستان خاطرنشان کرد: شاید در گوشه کنار خانواده و محیط های کاری و شهر شاهد مطالعه برخی افراد باشیم، چه مطالعه در محیط مجازی و چه مطالعه بصورت کتابخوانی حقیقی، اما این به وفور نیست و تاسف بارتر اینکه در همین مطالعه اقل، داستان خوانی هم پررنگ دیده نمی شود. بیشتر رویکرد مطالعات عامه مردم، مطالعات درسی، عمومی و اطلاعاتی است و در بستر فضای مجازی هم مطالعات به معنی واقعی مطالعه وجود ندارد و بیشتر جنبه سرکشی و سرگرمی و تعقیب اخبار روزانه و پیگیری حوادث نمود دارد.
ایمانی در پاسخ به سوال خبرنگار که پیشنهادات ایشان را برای رشد مطالعه و داستان خوانی خواسته بود، سه پیشنهاد داد: پیشنهاد اول من این است که مراکز فرهنگی شهر مثل سازمان های فرهنگی وابسته شهرداری که خب هم بودجه لازم را دارند و هم بستر محیطی فراوان، بیایند برای رشد داستان خوانی در جامعه چاره اندیشی کنند. میان این همه جشنواره فرهنگی، بیایند یک جشنواره دو سه روزه ادبی کشوری بصورت سالیانه و فقط مختص داستان نویسان برگزار کنند و بسیاری از بزرگان داستان نویسی ایران و جهان را به این جشنواره دعوت کنند و گردهمایی و نقد بررسی بگذارند و میز آشنایی فراهم کنند تا داستان نویسان ایرانی با داستان نویسان دیگر نقاط جهان ارتباط بگیرند. خیلی فنون و شگردهای داستان نویسی هست که توی همین ارتباطات با مشاهیر جهان، به بدنه ادبیات داستانی ایران می تواند تزریق شود در حالیکه ما فعلا شاهد برگزاری یک مسابقه سالانه داستانی به نام “داستان تهران” هستیم.
پیشنهاد دومم این است کتابچه های داستانکی و جذاب شهری را در بدنه حمل و نقل شهری تزریق کنند. سابق بر این چنین حرکتی در سامانه های حمل و نقل شهری مثل بی آر تی انجام شد ولی ناگهان این حرکت عالی فرهنگی جمع شد! عوض اینکه بیشتر کتابچه داستانک چاپ کنند و آن را به محیط پرتردد متروی شهری و حمل و نقل اتوبوس برون شهری و همچنین حمل و نقل هوایی گسترش دهند و باعث گرایش بیشتر مردم به مطالعه شوند. پیشنهاد می کنم این حرکت را دوباره جانبخشی کنند.
پیشنهاد سوم اینکه رقابت های داستانکی و پیامکی در نشریات بگذارند. سابق بر این شاهد بودیم روزنامه ها مسابقات ادبی شهروندی برگزار می کردند که خب این هم فوق العاده بود برای رشد و بالندگی مطالعه بین شهروندان ولی اکنون خبری از آن نیست. نمونه اش روزنامه همشهری بود که مسابقه های پیامکی “شهر پاک با موضوعیت رفت و روب” و “خط سفید با موضوعیت ترافیک” را برگزار کرد و اتفاقا بنده دو دوره برنده این جشنواره بودم ولی مدت هاست که خبری از این کار خوب فرهنگی نیست. خب انتظار میرود این حرکت های فرهنگی هم از سوی مطبوعات استمرار داشته باشد.
این داستان نویس و منتقد ادبی درباره گروه های خودجوش داستانی گفت: گروه های زیادی در فضای مجازی و حقیقی و حضوری وجود دارند که کارگاه های داستان نویسی و داستان خوانی برگزار می کنند و این خود واقعا جای تقدیر دارد و می تواند باعث تعالی نویسندگان نوظهور و نوقلم در حوزه داستان نویسی شود.
از حسن ایمانی پرسیدیم خودتان هم گروهی در حوزه داستان نویسی دارید؟ که گفتند: بله. بنده گروه خودجوش داستان نویسی دارم که نامش را “جمال و جلال” گذاشته ام با بهره گیری از دو نام بزرگ در ادبیات داستانی یعنی محمدعلی جمالزاده و جلال آل احمد. من و دوستان داستان نویس هم برای رشد داستان نویسی و توسعه مطالعه، کارگاه داریم بصورت مجازی با تدریس بهترین اساتید داستان نویسی و حتی مسابقه داستانک نویسی برگزار می کنیم.
مثلا تا حالا دو مسابقه داستانکی با استفاده از سه کلمه برگزار کردیم و دو رقابت سنگین به مناسبت شب یلدا و روز پدر که قریب به صد شرکت کننده در رقابت های داستانکی ما شرکت کردند که نشان داد چقدر علاقمند به داستان نویسی در سراسر کشور وجود دارند. گروه داستان نویسان جمال و جلال در پیام رسان “بله”: ble.ir/join/HitYnhPoJL
در روز جهانی اهداء کتاب، کودکان ما به همدیگر کتاب هدیه دهند
ایمانی در پایان با اشاره به روز جهانی اهداء کتاب گفت: با توجه به نزدیک شدن به روز جهانی اهداء کتاب که ۲۵ بهمن ماه است، درخواست دارم روی بحث اهداء کتاب از دل خانواده تا بدنه جامعه، دقیق باشیم و مثلا در بین گروه های سنّی زیر ده سال، حرکتی را شروع کنیم به نام: اهداء سه کتاب از میان کتاب های داستان به سه تا از بچه های هم سن فامیل. خب این می تواند هم یک حرکت فرهنگی در جهت گسترش فرهنگ هدیه و کتاب و کتابخوانی شود و هم کودکان را وارد دنیای داستان و داستان خوانی می کند که این انتظار بیشتر از کانون فرهنگی پرورشی کودکان و نوجوانان می رود و همینطور سازمان های فرهنگی شهرداری ها که بیابند روی بنرهای شهری این قضیه را بولد کنند. لازم است در پایان یادآور شوم که به مناسبت ایام نوروز، گروه داستان نویسان جمال و جلال اقدام به برگزاری مسابقه داستانکی ۵۰۰ کلمه ای کرده است که خیلی دوست داریم علاقمندان به این حوزه در این رقابت شرکت کنند و حضور پررنگی داشته باشند و عیدی بسازیم پر از داستان.
گفتگو در مورد این post